Neel en Toby gaan Aus Tralie

Deze keer vanuit Melbourne, en ook meteen de laatste keer vanuit Australië.

Canberra laten we achter ons, met een... (tromgeroffel graag) jawel dames en heren! een Chinees Visum! Het kost dan wel het een en ander aan papierwerk en geduld maar die stempel is binnen! We komen thuis! (Maar nog even geduld)

In Canberra hebben we meteen ons totale museum bezoek verdubbeld. Om maar niet te beginnen over het aantal bezoeken aan de plaatselijke 'Library' (FREE WI-FI). Je moet toch wat als je daar 4 dagen moet 'wachten'.

Phillip Island, was de volgende halte. Waar je bij ons de Gay Parade hebt eens per jaar, heb je hier elke (!) dag een Pinguïn Parade, zonder roze jasjes en glitterpumps met hak van 14cm (Al lijkt de manier van lopen/ waggelen af en toe wel overeen te komen).

Zo komen hier elke dag met +/- 1000 pinguïns aan land rond zonsondergang om na een lange dag op zee hun kuiken, dat landinwaarts naast zijn nestje staat te wachten, te voeden. Erg cool om dit mee te mogen maken! Het is zo'n lollig gezicht om de pinguïns uit de zee te zien komen. Ze twijfelen eerst om de zee uit te komen, en als ze dan eenmaal op het strand zijn, rennen en buikschuiven ze nog 2/3 keer terug de zee in, omdat ze bang zijn voor vossen ( als je het ons vraagt zijn de gillende Aziaten met telelenzen van 80cm angstaanjagender, maar toch). De pinguïns komen in groepjes van 10-30 aan land en na een aantal heldhaftige pogingen om aan land te geraken, gaan ze dan toch echt de duinen in op zoek naar hun kuiken. En nu maar hopen dat ze hun kuiken terugvinden. De jonge kuikens hebben namelijk geen idee namelijk wie hun moeder is, en proberen dus bij iedere pinguïn die ze zien voedsel te scoren! Geeft niet, wisten wij eerst ook niet.

We rijden Melbourne voorbij om The Great Ocean Road te volgen. We passeren o.a Torquay, Anglesea, Apollo Bay, Warnambool, Portland, Port Campbell en eindigen in Cape Bridgewater waar zich de grootste zeehondenkolonie van AUS bevindt. Bijzonder is, is dat hier, als enige plek op de hele wereld 2 verschillende kolonies ( Australische en Nieuw Zeelandse zeehonden) SAMEN en in HARMONIE leven.
Verschillende groepen die samen in harmonie leven.. het kan dus gewoon Donald.

We zetten onze trip voort en krijgen veel visite tijdens onze overnachtingen van Kangoeroes, Koala's en Kaketoes. (Of gingen wij bij hen op visite?) We hebben besloten om uiteindelijk niet door te rijden tot Adelaide, maar landinwaarts te gaan waar de wijnvelden, en het national park The Grampions op ons lagen wachten. Daar voelden we toch net wat meer voor..

Op naar Melbourne, daar wachtte ons de Australian Open. Een kaartje voor Federer vanaf 480 dollars pastte net niet in het budget, maar een park pass was zeker de moeite waard. De hele dag kwartfinales gemengd en dubbel spel met oa. Michaela Kraijiceck en de toekomstige toppers bij de jeugd. Tussendoor nog trainingen van finaliste vanavond Serena Williams en Tsonga mogen bijwonen. Het was voor Neel een leerzame dag :).

Toen bleven er nog 4 dagen over waarvan 2 feestdagen. Neel's verjaardag de 25ste en de 26ste Australia day, die overigens niet zo uitbundig is zoals bij onze Nationale dag, alles in het oranje en lege bekers bier, nee hier gaat het er iets bescheidener aantoe.
Net als in Sydney hebben we wederom dagelijks de marathon afstand aangetikt en een bezoekje aan het Albert Park, waar onze Max Verstappen over 2 maanden weer van start gaat, niet overgeslagen.

Vanmorgen ons mobiele thuis van de afgelopen 7 weken een flinke poetsbeurt gegeven en ingeleverd met een km stand van 6602, en vandaag nog een lange dag wachten totdat we mogen naar Nieuw Zeeland. Vanavond vliegen we nog 4 uurtjes verder van huis en gaat de tijd ook nog 2 uur verder vooruit.. We zitten na de vlucht inmiddels op 12 uur tijdverschil..!

Australië was een groot avontuur voor ons! Een fantastische ervaring, ontzettend veel moois gezien, veel nieuwe mensen leren kennen, van Zuid Koreanen tot Zuid Afrikanen en van Israëliërs tot volk uit Deurne. Kortom, ons Aussie life is ons goed bevallen, op naar de Kiwi's!

P.S Lambert, na het lezen van je reactie op ons vorige verslag, waren we toch enigszins geschokt.. Dat je een bezige bij bent, is bij menig Nijnselaar bekend (wellicht Meijerijstadter inmiddels ook) echter dat uitgerekend jij al tientallen jaren je benen aan het scrubben bent, doet ons toch versteld staan. Overigens ook niet gek dat ze dan ook zo spierwit zijn. Het verklaard wel die partij tri- en bi-ceps op je bovenarmen.

P.S.S Sjakie, antwoord op je vraag hoe ik het volhoudt met 1 badlaken? Mijn badlaken is nadat ik het (voor de tweede keer!) in gebruik had genomen, weggehaald. Bloody assholes. Gelukkig heb ik met mijn charmes de campingbaas weten te overtuigen dat ik echt niet thuis kon komen zonder handdoek, dat zouden ze simpelweg niet geloven. Hij heeft me daarom 5 andere meegegeven. Ik hoop dat ik je hiermee voldoende gerustgesteld heb.

Nu het nog kan.. Een passend Australisch afscheid..:

' Cheers, mates '